చుపలతో చుట్టేసి చూపుకు అందకుండా వెళ్లావు
నిలువుటద్దంలా కనిపించి నిలువునా నను కల్చేసావు
నీ కలువ కన్నుల్లో కళలను దాచుకొని
నా కన్నుల్లో కలతను రేపావెందుకు?
అందుకే అప్పుడప్పుడు ఆలోచించాను ఆనందంగా విడిపోవాలని, కాని
ఇంక అందంగా అనుబందం పెంచి ఆలోచనలు రేపావు
సాక్ష్యం లేని స్నేహంతో సమస్యలెన్నో సృష్టించావు
ఆశలన్ని అందించి అద్భుతాలెన్నో చేసావు
పరువ్వలు పరిచి పరుగులు తీయించి పిచ్చివాడిని చేసావు
కదిలే కాలంలో కలకాలం ఆగని కన్నీళ్ళు తెప్పించావు, ఇది నీకు తగునా....???
0 మీ మనసులోని మాటలు:
Post a Comment